Mme Stina @KBC

Mme Stina heeft 2 kanten. Haar ene kant, de echte Mme Stina-kant, speelt zich af tussen wolletjes, kleurtjes, stofjes, patroontjes en meer van dat leuks. Die kant houdt van voelen, kijken, bewonderen, dromen en uitproberen. 't Is een zalige kant. Een kant die zorgt voor 100% fun in het leven.

En dan is er de andere kant. De Professionele kant. Met hoofdletter "P". De "ik-zorg-voor-de-centen-in-het-bakje"-kant. We kennen hem allemaal wel hè, die kant. Da's de kant van de efficiëntie, van de ernst en van de professionaliteit. Tsjak, tsjak, tsjak!

Mme Stina has 2 different sides. The first side, the real side of Mme Stina, swimms in yarns, colours, fabrics, patterns and more fun. It is the side that loves to look, touch, admire, dream and try. It's a blessed side that makes life so much nicer.

And then you have the other side. The Professional side. With capital "P". The "I'm-going-to-take-care-of-the-money"-side. We all know him so well, this side. Loaded with efficiency, seriousness and professionalism. Chack, chack, chack!

Tot nog toe geen probleem. Beide kanten leven in vrede naast elkaar, ieder zorgend voor de voldoening die nodig is. Maar binnenkort zullen beide kanten met elkaar in aanraking komen. Want KBC organiseert weldra een eerste kerstmarkt voor en door haar medewerkers. En de opbrengst gaat naar het goede doel. Enkele collega's uit de wereld van de hoofdletter "P" vonden dat de "Mme Stina"-kant hier niet kon ontbreken. Dus ja, binnenkort zal de Mme Stina-kant letterlijk en figuurlijk geconfronteerd worden met de "Professionele" kant. Tsjak, tsjak, tsjak.

Until now, no problem. Both sides live happely together next to each other, making sure that all needs are fullfilled. But in a couple of weeks they will meet each other. Because KBC is organising a christmas market for and by her employees. The returns will be donated for a good cause. And Mme Stina must be present there. So her "Mme Stina"-side will meet her "Professional"-side. Chack, chack, chack.

Is dat geen mooie aanleiding om eens na te denken over de verschillen en gelijkenissen tussen de "Mme Stina"-kant en de "P"-kant? Wat zou er gebeuren wanneer de Mme Stina-kant begint te functioneren zoals de professionele kant? Laat ons dat eens toepassen op de huidige oplevering, zijnde een uit 220 verschillende kleine onderdeeltjes samengesteld functioneel attribuut dat momenteel volop in assemblage is en waarvoor nog wat capaciteit voor de nazorg moet worden voorzien. Hoeveel capaciteit is op dit ogenblik nog niet gekend.

Do we need more trying to analyse the differences and similarities between the "Mme Stina"-side and the "P"-side? What would happen if Mme Stina starts to work as a real pro. Let's apply this to the current delivery, a functional attribute composed by 220 different little articles, at the moment in the middle of assembling but still in need of some aftercare. At the moment it is unknown how many capacity is needed for this aftercare.

De business case is absoluut batig: er zal aan alle requirements voldaan zijn eens het project is opgeleverd. Er wordt verwacht dat de oplevering heel wat jaren mee kan en dat die gemakkelijk met nieuwe trends kan concurreren. De waarde ervan zal trouwens in de loop van de tijd alleen maar toenemen. Zeker de emotionele waarde (oeps fout, schrap deze laatste zin maar uit de Value Added Analysis).
De benodigde capaciteit is 10 MW. Omwille van andere prioriteiten wordt de doorlooptijd geschat op een 6-tal maanden gezien de projectleden bijkomend ingezet zijn op een aantal andere gelijktijdige opleveringen. Er is geen nood aan bijkomende licenties, wel zal er voor voldoende voorraad aan rollend materieel moeten worden gezorgd. Er wordt niet verwacht dat de leverancier dit materieel niet zal kunnen leveren.

The business case has absolutely its benifits: every requirement is met after delivery of the project. The attribute will last several years and will be able to compete with new products on the market. The value will only increase, especially the emotional value (Oops, delete this phrase from the Value Added Analyis).
The necessary capacity is 10 MW. Because of other priorities, the needed time frame will be 6 months. The main project members are also dealing with other deliveries. There is no need for extra licenses. But there must be paid attention to sufficient stock. We don't expect any supplier problems.

Er is gekozen voor de AGILE-methode. User Story 1 omschrijft het project als volgt: "Als Mme Stina wens ik een functioneel attribuut te ontwikkelen Dat volledig gebaseerd is op de vereisten zoals die zijn gedefinieerd door haar cliënt Zodanig dat deze cliënt aangenaam verrast is over de manier waarop Mme Stina aan haar behoeften voldoet."
Volgende sprints werden gedefinieerd:

• sprints 1 tem 11: creatie van onderdeel 1 tem 220
• sprints 12 tem 23: assemblage van de resp. onderdeel 1 tem 220

Gisteren is gestart met sprint 18 waaraan vandaag zal worden verdergewerkt (indien er nog voldoende tijd overblijft na deze tussentijdse onverwachte rapportering aan het management). Tijdens de scrum meeting van vandaag bleek dat het project op schema is en er geen extra capaciteit is vereist.

For the delivery of this project, we choose the AGILE method. User Story 1 describes the project as followed: " As Mme Stina, I want to develop a functional attribute Completely based on the requirements of the customer So that the customer is pleased with the way Mme Stina fullfills her needs".

These are the sprints that are defined:

• Sprint 1 until 11: creation of  part 1 til 220
• Sprint 12 until 23: assembling of part 1 until 220

Yesterday sprint 18 is started and we plan to continue with this sprint today (if enough capacity is still available after this unexpected intermediate report towards Management). During scrum meeting no blocking issues appeared and no extra capacity is needed.

Wauw zeg, wat een efficiëntie! Wat een professionaliteit! Om perplex van te staan. Dit project zal Mme Stina trouwens een fikse bonus opleveren hoor: een dikke knuffel van dochterlief. Daarvoor willen we wel wat overuren doen!

Wow, isn't this efficient! Isn't this professional! I'm amazed. Besides, with this project Mme Stina will earn a great bonus: a big hug from her daughter! Come on, let's make some more overtime hours!

SvZ sprint 15

E.H.B.H.B - F.A.K

De afgelopen weken heeft Mme Stina enkele van haar andere "kwaliteiten" aangeboord. Ze heeft zich ontpopt als een E.H.B.H.B-ster. Haar lieve collega was gestart met een ware brei-marathon om haar familieleden bij de kerst van de nodige handgemaakte cadeautjes te voorzien.Thema van het jaar: de muts. Maar één van de mutsen bleek toch wel erg complex te zijn. Dus zette Mme Stina haar tanden erin. Maar bij het lezen van de beschrijving werd ook zij helemaal enthousiast. Wat een uitdaging! Italiaanse opzet, patentsteek die je in toeren kan breien. Wauw! Die muts moest ook Mme Stina proberen.

Last weeks, Mme Stina's using one of her other "qualities". She now gives F.A.K (=First Aid Knitting). Her dear colleague had started a knitting marathon in order to give her relatives real handmade Christmas presents. This year she wanted to make beanies and bonnets. But one of the beanies appeared to be very difficult. So the help of Mme Stina was asked. And reading the description, Mme Stina herself became very enthousiastic. What a challenge. Italian set-up, a stitch we didn't thought you could knit in tours. Wow! This beanie was also a challenge for Mme Stina!

Zo gezegd, zo gedaan! Wol van dienst, een overschot die had gediend voor een sjaal voor de oudste Mlle. En met wol en breinaalden in aanslag werd de middagpauze benut om onze eerste stapjes te zetten bij de Italiaanse opzet. Zalig trouwens, om die middagpauze even te vullen met breien. Om helemaal "zen" van te worden. We knapten er helemaal van op, die collega en Mme Stina.

And so we did! Mme Stina used a skein of yarn, she used a couple of years ago for the scarf of the oldest Mlle. And during lunch break, we tried to set up the italian stitch. It was delightful, to spend the break just knitting. To become completely "zen"!

En intussen is-ie klaar, de muts met E.H.B.H.B-ondersteuning, zowel bij de collega als bij Mme Stina. Bij gebrek aan oudste Mlle, die momenteel aan de andere kant van de wereld vertoeft, is "Julleke" ingesprongen. Ach ja, 1 bolletje was veel te weinig, dus moest de kleurencompositie nog worden aangepast in de kleuren van de winterjas van Mlle.

En trouwens, da's de eerste muts waar ook Mme Stina mee staat, dus .... we breien er nog een!

In the meanwhile, the beanie with F.A.K-support is ready, both the one of my colleague as Mme Stina's. As the oldest Mlle isn't in the house at the moment, "Little Willy" is pleased to take her place as a model. By the way, one skein wasn't enough, so Mme Stina had to change the colours. Luckely it matches her winter coat.

Besides, this is the first beanie, Mme Stina looks good in, so ... let's knit another one!

Alle begin is moeilijk - Every start is difficult

Druk, druk, druk, de afgelopen weken. En tja, dan blijft de blog al wel eens liggen. Een probleem waar menig blogster af en toe mee kampt, geef toe.
De maand september was niet alleen op het thuisfront erg hectisch: zo'n 2 schoolgaande tieners terug in het gelid krijgen, vraagt heel wat inspanning (al zullen de tieners die volledig voor eigen rekening nemen :-)). En ook Mme Stina had heel wat activiteiten. Zo waren daar de 3de editie van Hip & Handig, in ons eigenste Leuven en Le Marché Sucré, een zalig handmade marktje in Malderen. Waar Mme Stina weer heel veel enthousiaste mede-creatievelingen leerde kennen.

Been busy, busy, busy the past few weeks. And Mme Stina's blog was very lonesome, having no update at all. A problem many blogger faces, occasionally. Isn't it?
The month of September was not only very hectic on the home front: two teenage pupils had to be put back in ranks. And that requires a lot of effort (though the teenagers will fully take this on their own account :-)). 
And Mme Stina also had a lot of activities. There was the 3rd edition of Hip & Handig, in our very own Leuven and Le Marché Sucré, a delightful handmade market in Malderen. Where Mme Stina again met many enthusiastic fellow creatives.

Maar afgelopen weekend was toch wel bijzonder: Mme Stina gaf haar allereerste, echte workshop/haakles aan enkele geïnteresseerden. Tijdens de eerste dag tegen eetstoornissen zorgde Mme Stina voor een uurtje ontspanning tijdens de workshop "ik begin te haken". Ze zou de "leerlingen" het allereerste begin van haken aanleren, met andere woorden "hoe zet je een beginlus op?". Om verder te gaan met de "losse" of "kettingsteek" en te eindigen met "de vaste".
En met die luttele kennis hebben de "leerlingen" voldoende bagage om een origineel Mme Stina's krullerig frutselsjaaltje te maken, iets waar vele mensen telkens weer verbaasd over zijn. Zo'n sjaaltje ziet er moeilijk uit maar is eigenlijk supergemakkelijk!

But last weekend was very special: Mme Stina gave her first, real workshop/crocheting course to a couple of enthusiastic people. During the first Dag tegen Eetstoornissen Mme Stina provided a relaxing hour during the workshop "I start to hook". She would be teaching the "students" the very beginning of crocheting, in other words, "how do you make a slip knot?". To continue with the "chain stitch"  and to end with the "single crochet".
And with only that little bit of knowledge, the "students" have enough luggage for an original Mme Stina's curly furly scarf. Such scarf looks difficult but is actually super easy!

Dus begon Mme Stina, alle begin is moeilijk, met het  stap-voor-stap uitschrijven van de voor haar vanzelfsprekende handelingen. Want er is toch niets leukers dan dat je na het leren van een nieuwe vaardigheid, even kan teruggrijpen tot de basisuitleg.

En ze ging op zoek naar deze basisbeschrijving op het internet: zou ze enkele links opnemen in haar handleiding van YouTube filmpjes over haken? Of wat kopies maken uit haar naslagwerken? Of misschien gewoon "zelf" maken? Want Mme Stina staat toch voor "handmade"? Zo gezegd, zo gedaan. Ze tekende de handleiding dan maar zelf.

So Mme Stina starts with, every beginning is difficult, a step-by-step manual writing out all steps that are so obvious to her. She always find it very pleasant being able to have a good description after learning a new skill.

And she start searching this basic description on the internet: perhaps she could add some links  in her manual of YouTube videos about crocheting? Or make some copies of her favourite books? Or maybe just make it "herself"? For Mme Stina stands for "handmade"? And so she did! She draw the manual herself:

Dus kon de workshop beginnen:  Mme Stina had alle informatie bij de hand. En toen de cursisten hun haaknaald en draad in de hand namen en wilden beginnen ... bleek één van hen "linkshandig". Oei! Dan lukt die handleiding niet! Tja, alle begin is moeilijk, ook voor Mme Stina (en de linkshandige cursist, die zal volgende keer een eigen persoonlijke handleiding vinden bij Mme Stina. Reken maar!)

And the workshop could start: Mme Stina was prepared. The students took their crocheting hook and wool in their hands and started ... but one of them appaered to be "left-handed". Oops! Then the manual is no good! Well, every start is difficult, even for Mme Stina (and the left-handed student, he will receive a personal manual for left-handed crocheting. Betcha!)

Welk experiment eerst? Which experiment shall I complete?

Mme Stina is in haar experimentele fase. Want ze doet niets liever dan nieuwe dingen uitdokteren en uitproberen. Tenslotte is gebreid vilten iets helemaal anders dan vilt leggen. Daarom is ze steeds op zoek naar nieuwe manieren om het verschil tussen beide in de schijnwerpers te zetten.

At the moment, Mme Stina's in an experimental mood. She is fond of trying new things. Cause knitted felting is completely different from ordinary felting. So she's constantly looking for new ways to put the difference between these 2 techniques in the spotlights.

Pas op! Mme Stina vindt vilten sjaals prachtig. Ze kan erg genieten van de ware kunstwerken die viltsters onder hun handen tevoorschijn toveren. Maar geef toe, waarom zou je bij gebreid vilten net hetzelfde proberen na te streven als bij het leggen van vilt? Het leuke is net om de verschillen tussen beide goed in de verf te zetten. De manier waarop de kleuren in elkaar overgaan, vormen, structuren, dat zijn de dingen waarmee je een onderscheid kan maken.

Of course, Mme Stina likes felted scarfs and hats a lot. She really enjoys the pieces of art some people can achieve by only felting some wool. But you must admit it, why would you try to obtain an exact copy of a felted scarf using the knitted felting techniques. It's fun to show and tell about the difference between the 2 of them. Colours, shapes, structures, it are those things where you can make the difference.

En zo had Mme Stina nog een experiment in haar achterhoofd zitten dat ze absoluut wilde uitproberen: breien met verkorte naalden. Door de naalden niet volledig uit te breien krijg je een golvend patroon. Zo ziet het zijpand eruit:

Mme Stina had an idea to try to knit with abbreviated rows. By not knitting the whole row, you get a waving pattern. The first side of the purse:

Maar dat valt tegen. De kleurovergangen zijn niet subtiel genoeg en als je de verkorte naalden te abrupt op elkaar laat opvolgen, komt het ook niet goed.
Mme Stina heeft trouwens zo'n stemmetje in haar hoofd waar ze uit ondervinding weet dat ze er maar beter naar luistert. En op dit moment is dat stemmetje aan het grommelen. Grommelende stemmetjes, dat betekent (meestal, ook stemmetjes kunnen de bal soms misslaan) teleurstellingen. Neen, dit experiment moest beter!

But Mme Stina is not satisfied. The gradient colours are not subtle enough and knitting shortened rows to quickly after each other, doesn't give a good result.
Besides, in Mme Stina's head lives a little voice. And Mme Stina knows from experience that she better listens to this little voice. At the moment, the voice is grumbling. And grumbling voices means (most at the time, sometimes, also a little voice is wrong :-) trouble and disappointment. No, this experiment must be redone!

Wat zit er nog in dat achterhoofd? Aha! Het honingratenpatroon, ooit al gebruikt voor een rondgebreide sjaalkraag. Snel het aantal steken aanpassen aan het patroon, de 1ste naald breien .... Nee, niet goed. Echt niet. De randen van de honingraten komen niet goed uit. Hoe lost Mme Stina dit nu weer op .....

Are there any other ideas in Mme Stina's head? Aha! The pattern of honeycombs, she once used to knit this scarf. Adapt the number of stiches, knit the first row ... No, again not good. Not good indeed. The edges of the honeycombs don't come out in this pattern. How can Mme Stina solves this....

Zo: 

Like this:

Tussen de bedrijven door - Between the lines

Het tempo waarop Mme Stina haar creaties toont via deze blog, is de laatste maanden en weken heel wat lager dan ze zou willen. Sinds ze gestart is met de verkoop van haar lievelingsgaren en ook regelmatig een Mme Stina-standje opbouwt op de vele handmademarktjes die tegenwoordig zo populair zijn, ontbreekt haar vaak de tijd om iets voor Mme Stina zelf of één van de mademoiselles te maken.

The pace on which Mme Stina shows her creations on this blog, the last few months and weeks, is much lower than she would like. Since she started selling her favorite yarn and regular set up a Mme Stina-stand at the many handmade markets that are currently so popular, she's often missing the time to create something for Mme Stina herself or one of the mademoiselles.

Zeker als je kies voor zulke megaprojecten (en sommigen verklaren Mme Stina echt gék) zoals de plaid voor de oudste mademoiselle, vliegen de weken voorbij zonder dat er een toonbaar resultaat is. Mme Stina kan jullie toch moeilijk nóg een foto van een "aangekleed" tuinpad tonen, niet?

Especially when you choose such mega projects (and some state Mme Stina really crazy) as the plaid for the oldest mademoiselle, the weeks fly by without a presentable result. Mme Stina can hardly give you another picture of a "dressed" garden path, can she?

Want terwijl ze het ene ambachtenmarktje afsluit en zich voorbereidt op het volgende, wil ze die lievelingswol van haar natuurlijk extra mooi in de verf zetten. Zodat die met veel bravoure de hoofdrol kan spelen! En andere wolfanaten evenveel plezier kan bieden als het haar geeft. En daar kruipt heel wat tijd in. Want Mme Stina is niet snel tevreden. En ze wil het beste van het beste voor die wol van haar!

Because while closing one craft market and preparing for the next, she wants her favourite yarn be at its finest! So other wool addicts can enjoy the result as much as Mme Stina does herself. That's why she takes her time to create just the right pattern for the right yarn.

En diegenen die erg mooi de hoofdrol kunnen spelen, wil ik jullie nu even voorstellen: Mme Stina's zomersjaaltjes! Mooi om naar te kijken en nog leuker om zelf te maken!

Proud to present to you: the ones that play the leading part: the summer scarfs of Mme Stina! Beautiful to look at and even nicer to make yourself!

Fluffy sjaal - fluffy scarf

Kant in kleur - Colours of lace

waar bezemstelen al goed voor zijn - broom stick crocheting

Vakantie! Lekker veel tijd! Holiday! And loads of time!

Om op het gemakje verder te doen. En bolletje na bolletje verdwijnt onder de haaknaald.Om eronderuit te komen als granny squares. En nog steeds is er geen enkel vierkantje hetzelfde als het andere.

To continue the work. Ball after ball disappears under the crochet hook. To be transformed in lots of granny squares. And still no square is the same as the other.

Zien jullie het verschil met de vorige foto? De plaid voor de oudste mademoiselle begint stilaan vorm te krijgen. Tijd om de gaatjes op te vullen!

Do you see the difference with the previous photo?  The oldest mademoiselle's plaid starts to get its shape. Time to fill up the holes!

Zomertijd! Summer time!

Dus trekt Mme Stina haar stikmachine vanonder het stof. Om de beloofde "grote-meiden-rok" voor het kleinste mademoiselletje in elkaar te zetten. Nu ze naar het 1ste middelbaar gaat, moet de outfit toch wat volwassener. Die kleine schat toch!

So the sewing machine is pulled out of the dust. And Mme Stina makes the promised "big girl skirt" for the littlest mademoiselle. Now she's leaving primary school, her outfits needs some maturity. Isn't she cute, my little girl!

En ook de outfit van Mme Stina kon wel wat nieuws gebruiken. En had ze daar geen prachtige stof op de kop getikt? Voor de bomma? Nee toch, net zo super hip!

Also Mme Stina's outfit could use something new. Isn't it beautiful fabric she could lay her hands on? Something for granny? No, you don't mean that: it is super cool!