Heeft geen commentaar nodig - Nothing more to say!

Eigenlijk had Mme Stina al een voorgevoel. Dat haar Kerstswap Plus kado niet anders dan prachtig kon zijn.  En op kerstavond was het eindelijk zover. Er lagen enkele extra kado'tjes voor Mme Stina onder de boom. Afkomstig van een nieuwe kado-leverancier die ze tot voor kort niet kende.
Maar dankzij het kerstswap Plus project Van Hoemmeltje en Mimi, leerde Mme Stina Janet van Dreamstuff kennen.
En jullie hebben enkele berichtjes terug al kunnen lezen wat een opschudding haar kado's hadden veroorzaakt.

Nu was het zover dat de pakjes open mochten. Voilà, hoeft geen commentaar:

Actually Mme Stina had a good feeling about it. That her Christmas Swap Plus gift could not been anything more but beautiful. And Christmas Eve had finally come. There were some additional presents for Mme Stina under the tree. From a new gift supplier that until recently she did not know.
But thanks to the Christmas swap Plus project from Hoemmeltje and Mimi, Mme Stina got to know Janet of Dream Stuff.

And some time ago you could read about the commotion her gifts had caused.

Now it was time to open the presents. Nothing more to say. It is beautiful!

En alsof dat dat nog niet genoeg was, kreeg Mme Stina nog een mooie haaknaald (ja, ja, in bijpassende kleurtjes), wenskaarten met een mooi breiwerkje, houten kerstfiguurtjes en een prachtig mini-boekje met maxi-spreuken.

And this was not the only thing. Mme Stina found a beautiful crochet needle (in similar colours, what did you expect), greeting cards with little knitted scarfs and dresses, wooden Christmas figures and a beautiful mini book with maxi sayings.

Dankjewel Dreamstuff!

Thank you very much Dreamstuff!

En het plezier was ook bij anderen groot: kijk maar!

And also others were having fun: look!

Dilemma!

Mme Stina zou eens de vroegere berichten op haar blog moeten nalezen. Gewoon om te controleren hoe vaak ze niet schrijft over mislukte creaties. Jullie zouden beginnen denken: "Zèèèg, die Mme Stina, kan die eigenlijk wel breien?"
Wel, soms twijfelt ze toch wel aan zichzelf.

Mme Stina should better read her messages she wrote earlier on her blog. Just to check how often she writes about her failures and flops. Perhaps you're all start to think: "hey, that Mme Stina, can she knit at all?"
Well, sometimes she has her doubts.

Zoals nu. Eenvoudige opdracht: brei een rode sjaal. Lang en stijlvol.
Ok, lijkt een gemakkelijke klus.
Stap 1: ga naar de wolwinkel en koop rode wol. Hè, maar wacht eens even. Kijk eens wat Mme Stina in haar kast vindt: prachtige baby alpaca van Sol Alpaca, ooit eens door haar schoonzusje meegebracht uit Peru. En het ziet ernaar uit dat er nog heel wat bollen over zijn. Als dat geen meevaller is. De wol is op zichzelf al een pracht (80% baby alpaca en 20% zijde).
Jullie zagen dat resultaat al enkele weken geleden. Kijk maar naar de laatste foto's: http://mmestina.blogspot.be/2012/11/ditjes-en-datjes-all-kind-of-things.html.

Like now. Simple job: knit a red scarf: long and stylish.
Ok, seams a piece of cake.
Step 1: go to the yarn shop and buy some red yarn. Hey, hold on. Look what Mme Stina finds in her cupboard: beautiful baby alpaca of Sol Alpaca, brought from Peru by her sister in law. Plenty of skeins. More stylish yarn is hard to find (80% baby alpaca and 20% silk). You could admire the first results a couple of weeks ago. Just look at the last photos: http://mmestina.blogspot.be/2012/11/ditjes-en-datjes-all-kind-of-things.html.

Maar de sjaal was iets te kort. Geen probleem: een donkerbordeau wol zou 2 mooie uiteinden opleveren. Gebreid in een ander ajourpatroon. Helemaal iets voor Mme Stina.
Dus stap 2: uiteinden breien.
Onmiddellijk gevolgd door stap 3: uiteinden aan de sjaal bevestigen.

Dat was vorige vrijdagavond. Want wat bleek toen Mme Stina de sjaal optilde? De donkerbordeau wol was van merino. En dus heel wat zwaarder dan de baby alpaca. Gevolg: het leek een beetje alsof je een touw met emmers om je hals had hangen. Ok, da's overdreven. Maar toch.

The scarf seems to be a bit too short. No problem: a dark burgundy wool could be used for 2 beautiful ends. Knitted in another lace pattern. The ideal job for Mme Stina.
So step 2: knit the ends
Immediately followed by step 3: fasten the ends to the scarf. Mission completed!

That was last friday evening. But what happened when Mme Stina raised the scarf? The dark burgundy yarn was merino. And a lot heavier than baby alpaca. Result: it seemed a bit like wearing a rope with 2 buckets at the end of it. OK, that's overdone. But even a bit true.

En dat was het begin van het dilemma van Mme Stina. Zo laten? Overdrijft Mme Stina niet een beetje? Met haar eeuwigdurende perfectie? Of toch een andere wolsoort gebruiken. En een nachtje slapen brengt raad: de wolwinkel is een bolletje mohair kwijt en na 2 dagen weekend heeft de sjaal 2 vederlichte uiteinden gekregen:

And it is there that Mme Stina's dilemma starts. Leave it like this? Isn't Mme Stina overdoing it a bit? With her never ending aim for perfection? Use another type of yarn perhaps? A good night sleep gives the answer: the yarn shop has sold a skein of mohair and after 2 days weekend, this scarf has 2 feather light ends:

vederlicht resultaat - feather light alternative

Ook mooi, maar te zwaar. Also very pretty,
but to heavy

Op het nippertje! Just in time!

Morgen trekt Mme Stina met haar hele hebben en houden naar De Bonte Foor in Hever (Ravensteinstraat 22 vanaf 13u). Voor iedereen die nog kerstcadeautjes hebben moet, is dat "the place to be".

Tomorrow, Mme Stina takes off for De Bonte Foor in Hever (Ravensteinstraat 22 at 1 pm). Everybody that still has some Christmas shopping to do: that's the place to be!

En zoals jullie Mme Stina intussen al kennen, heeft ze de afgelopen dagen hard gewerkt aan enkele nieuwe spulletjes.
En wilde ze die gekke ideeën in haar hoofd wel eens in de praktijk brengen. Zou het mogelijk zijn om een dreadlock sjaal te maken? Gehaakte cirkels en daarna vilten in de wasmachine? Dus probeerde ze het uit:

As you all know Mme Stina, she has worked very hard the past few weeks for some new things. And she also wanted to work out some crazy ideas she had in her mind. Would it be possible to make a dreadlock scarf? Crocheted circles and then felt it in the washing machine? So she tried:


Dreadlock sjaal - dread lock scarf

Voor onder de kerstboom vond ze volgend cadeautje niet misstaan. Misschien voor een tweeling die morgen langskomt?

And what is even a nicer present as such felted slippers?Perhaps a twin will visit our market tomorrow?



vilten slofjes voor - felted slippers before



vilten slofjes na - felted slippers after

Natuurlijk kon ook een nieuwe sjaccosch niet ontbreken. En die heeft haar behoorlijk wat kopbrekens bezorgd. Maar ja, zo'n nieuwe ideeën versus de praktijk. Niet altijd even compatibel!

And of course, another new purse had to be made. But this one wasn't easy at all. That can happen. Bringing new ideas into practice. Doesn't work every time!

 In eerste instantie leek alles goed te gaan. Bedoeling was om een aantal bloemen te haken, die aan elkaar te zetten als zijkanten van een handtas om daarachter de voeringstof te tonen.

First, all seemed going well. The plan was crocheting a few flowers, sewing them together as the sides of a purse and after felting, use the lining behind the flowers.

Resultaat na vilten: veel te veel bloemen gemaakt (kijk maar verder, uiteindelijk bleken 5 bloemen voldoende) en het viltproces had er eerder spinnen van gemaakt dan bloemen (dat resultaat toont Mme Stina natuurlijk niet - ze heeft ook haar trots)

 

First result was dreadful: too many flowers (see the other photos, finally 5 flowers were sufficient) and the felting process had turned the flowers into spiders (no photo of this of course - Mme Stina is too proude to show her mistakes).

Dus zat er niet anders op dan de bloemen stuk voor stuk los te knippen, opnieuw nat te maken, ze opnieuw in de vorm van een bloem leggen en deze keer elke bloem apart laten drogen (met zware boeken erop om de vorm erin te houden)
Dat gedaan kon het in elkaar zetten beginnen. En wonder boven wonder, ontstond er toch een schattig sjaccoschke.

So the only thing to do, was to cut loose each flower, make them wet and dry them apart from each other (heavy books had to keep them in shape). After this Mme Stina sew the flowers again together. And just look at that: such a cute purse!

Laatste fase: de voering. En voor de mensen in de omgeving van Mme Stina, die waren er getuige van dat ook die fase haar veel kopbrekens heeft bezorgd.

Terwijl De Bonte Foor stilaan dichterbij kwam en het helemaal niet meer zeker was op de deadline nog ging worden gehaald (ach dat zou toch jammer zijn), hakte Mme Stina de knoop door. Achter de bloemen een eenvoudige grove katoenen stof en binnenin de mooie bloemetjesvoering.
En zo heeft Mme Stina het laatste draadje zo'n kwartiertje geleden ingestopt. Op het nippertje!

Last phase: the lining. And everybody living together with Mme Stina, knows how hard this last phase was.

While De Bonte Foor came closer, and it was very unclear whether the deadline could be reached in time, Mme Stina took some tough decisions: behind the flower a simple black fabric and some beautiful lining with little flowers inside.
Last tread is sewed just half an hour ago. Just in time!

't Is bijna kerst! Santa Claus is coming!

Herinneren jullie je nog? De Kerstswap Plus van Mimi en Hoemmeltje waarover ik enkele weken geleden schreef? Die nadert zo stilaan zijn eindpunt. De vilten slofjes zijn afgeleverd aan Hoemmeltje en het cadeautje voor mijn swappartner is de post op.

En jiepie! Deze week zat er een groot pak in de brievenbus. Alleen werd dat ontdekt door de oudste mademoiselle. En diens enthousiasme moest behoorlijk getemperd worden. Lees maar mee:

Do you remember? The Christmas Swap Plus of Mimi and Hoemmeltje about what I wrote a few weeks ago? It is finally approaching its end. The felted slippers are delivered to Hoemmeltje and the gift for my swap partner is delivered to the postman.
And jiepie! This week there was a large parcel in the mailbox. Unfortunatly it was discovered by the oldest Mademoiselle. And her enthusiasm had to be tempered a lot. Just read with me:

De oudste dochter, 's middags thuis tijdens haar kerstexamen stuurt een sms-je met de vraag of ze me mag bellen. De afspraak was dat ze zou sms-sen of het examen goed was geweest want die dag had Mme Stina haar hoofd en agenda vol met vergaderingen. Ik bel haar even op - verwacht een boodschap in de aard van "het examen is goed geweest" - maar krijg een dolenthousiaste dochter aan de lijn die de mond volheeft van een grote omslag die in onze bus zat en waar "Mme Stina" opstaat. Ze heeft die blijkbaar al opengemaakt want ze leest prompt de mooie kerstkaart voor die mijn swappartner, Janet van Dreamstuff, er heeft bijgevoegd. En net als ze begint te vertellen wat er allemaal in de omslag zit, kan ik haar de mond snoeren. Ik had met Janet afgesproken dat we tot kerstavond zouden wachten om de cadeautjes open te maken en daar zit mijn dochter alles te verklappen.
Ik laat haar beloven dat ze de omslag opnieuw dichtplakt.

The eldest daughter, home during her Christmas exams in the afternoon,  sends me an sms with the question if she can call me. We agreed that she would sms me to tell whether the exam had been good because that day Mme Stina was very busy with meetings and all kind of things. I call her  - expecting a message like "the exam has been good" - but get a raving daughter on the phone who is super enthusiastic about a package adressed to "Mme Stina". Apparently, she has  opened the package and starts reading the beautiful Christmas card from my swap partner, Janet of Dream Stuff. And just as she begins to tell what's in the envelope, I can stop her. 
I did agreed with Janet that we would wait until Christmas Eve to open the presents and now my daughter is spoiling it.I let her promise to re-close the envelope. Pfffff.

's Avonds thuisgekomen blijkt dat ze gelukkig de cadeautjes zelf nog niet had opengemaakt (Tja, met zo'n enthousiasme) en kan ik met een gerust gemoed alles uitstallen. (en moet ik hier nu echt bij vermelden dat ik toch al eens aan de pakjes heb gevoeld en er eens mee heb gerammeld. Want een Mme Stina blijft toch een Mme Stina. En de dochter heeft het niet van vreemden:-).

Coming home at the evening I discover that she luckely didn't open the presents themselves. (What can you expect, with such an enthusiasm) and I can feel at ease displaying everything under the Christmas tree. (Should I really mention that I have felt each present and did try to rattle with it? Allright, Mme Stina remains Mme Stina. And the daughter doesn't have her curiosity from strangers.
In elk geval, Janet, al een heel erg dikke MERCI voor al je cadeautjes. Het zal me moeite kosten om tot kerstavond te wachten. Maar het beeld van ons minikerstboompje met je leuke presentjes geeft al een super fijn kerstgevoel!

PS. Een foto van jouw cadeautje heb ik nog in de gauwte genomen voor je pakketje de post opging. Maar dat ga ik hier niet tonen natuurlijk.

Anyway, Janet, already a very big THANKS for all your presents. It will be difficult to wait until Christmas Eve. But the image of our mini Christmas tree with presents already gives a super fine Christmas spirit!
PS. I took a photo of your gift before I handed it over to the postman. But I will not show it here, of course.

Cadeautjestijd! Time for presents!