't Is altijd lente in de ogen van ...

Mme Stina!

Toch de laatste dagen. Want ze is bezig met een marathon aan bloemetjes haken...
om het kleinste mademoiselletje in een nieuwe lente-outfit te steken.

En dus groeien bij ons bloemetjes op tal van plaatsen waar je ze niet verwacht!

Belofte maakt schuld!

Inderdaad, veroorzaakt door een maanden geleden afgelegd zomers bezoekje aan onze hoofdstad waar we enkele zalige winkeltjes ondekten, had ik de jongste mademoiselle een door de madam gemaakt handtasje beloofd.
En een nieuw uitstapje naar diezelfde winkeltjes vannamiddag (waar natuurlijk nog steeds pràààààchtige handtasjes gewoon lagen te roepen om door het mademoiselletje meegenomen te worden) deed het schaamrood op mijn wangen verschijnen.

Dus ...
- bij elkaar horende stofjes gekozen
- gezocht en gevonden: eenvoudige handleiding voor een handtasje (let wel, ik ben geen geboren naaister, dus een "klaar-in-1-uur"-tasje wordt bij Madam Stina een "klaar-in-2,5-uur"-tasje)

Et voilà

Heeft nog een knopje nodig, maar dat mag het mademoiselletje zelf nog kiezen (neen, niet in de winkeltjes met de roepende tasjes en andere hebbedingetjes) 

To do lijstjes versus blogs: duidelijk geen goeie combinatie!

Ach arme lezers toch!
Wel een hele maand lang, geen enkel nieuw berichtje. Ik kan me jullie teleurstelling wel voorstellen elke keer wanneer je je PC opstartte, geen enkel nieuwtje op de blog van Mme Stina.

En welk excuus heb ik deze keer? Zoals iedereen, een hele buslading vol excuses, of geen enkel goed excuus?
Er was zeker de lange todo lijst, die intussen alleen maar aangegroeid is, al heb ik ook al enkele to do's kunnen doorstrepen.
En dan had je natuurlijk ook de feestdagen, ook altijd goed voor de nodige opgeslorpte vrije uurtjes.
Maar misschien was het volgende excuus wel datgene waar het 'm effectief om ging: krantenartikels en tv-reportages over "huisvlijt" en "huisvlijtblogs". Over al die madammen en tantes en andere crea-zottinnen. Kortom, over ons dus!
En datgene wat me is bijgebleven van al die artikels, is dat trendwatchers beweren dat de reden hiervan moet worden gezocht in "het zich afzetten tegen de digitale wereld".

DEEEUUUUHHHH!

En wat doen wij dan? Wij vertellen in blogs wat we zo allemaal bij elkaar breien en haken, en stikken en vilten, en ... en ... en ... Beschouw je dat als het afzetten tegen de digitale wereld? Lijkt me net het omgekeerde : de digitale wereld als verlengde van onze "huisvlijt". Trouwens digitale wereld of niet, crisis of niet (nog zo'n zogenaamde oorzaak van onze huisvlijtboost). Toen madam Stina nog een klein madammeke was, een mademoiselleke eigenlijk, breide en naaide ze al poppenkleedjes in elkaar.  En bedsokken (het verhaal van de bedsokken vertel ik later wel eens, da's dan voor jullie de garantie dat deze blog nog niet aan z'n einde is). En deze madam is niet zinnens om hieraan iets te veranderen (aan het woordje "huisvlijt" daarentegen wel, niet?)

En nu ik dan toch mijn huisvlijt aan het tentoonspreiden ben, here it comes ...

Wintergerief Deel II: pull voor de sceptische pullendraagster
Is intussen helemaal klaar. Moet wel nog getoond en gepast worden door de toekomstige eigenares. Hopelijk wordt ze helemaal bekeerd.

Wintergerief Deel III: debardeurtje voor een 2-jarig jongetje

Boordjes aangebreid en laatste draadjes ingestopt.Voilà!

Wintergerief Deel IV: sjaal voor de oudste mademoiselle
Heb wel wat moeite gehad met de oudste mademoiselle te overtuigen van wat ik van plan was. Heb haar uiteindelijk over de streep getrokken met de uitspraak "Laat me gewoon doen, als je de sjaal niet mooi vindt, dan brei ik een andere". Heeft intussen de oudste mademoiselle helemaal voor het plan gewonnen. Kijk maar!

Wintergerief Deel V: (tja, de winter is nog niet voorbij): babymutsje in rood-oranje-bruine wol
Wol al in handen: