Hup naar buiten!
zondag 27 november 2011
Wintergerief - Deel I
Helemaal gemaakt op maat van het neefje! Kouwe oren heeft ie deze winter alvast niet meer!
Hup naar buiten!
Hup naar buiten!
woensdag 23 november 2011
Piepen bij de buren!
Elke zichzelf respecterende madam moet regelmatig haar grenzen verleggen. Dat betekent voor deze madam dat ze haar brei- en haaknaalden opzijlegt en gaat piepen bij de "buren".
Daarbij biedt het wereldwijde internet natuurlijk tal van mogelijkheden. Slechts enkele klikken verwijderd van een overweldigende creativiteit. Vanuit je luie zetel wandel je zo de virtuele creabeurs op.
Maar kijken is één ding! Want wat is een madam die zot is van draad met alleen enkele foto's bekijken en weblogs lezen (mijn excuses beste collega-bloggers, niet persoonlijk nemen hoor! Jullie blogs zijn een lust voor het oog!). Maar zo'n madam wil toch vooral wol en draad aanraken en betasten. Voorzichtig strelen en door haar vingers laten gaan.
Dus trekt ze erop uit. Zonder laptop! Jas aan, sjaal omgeslagen (zelfgebreid! Duuuh)! Klaar voor de ontdekkingstocht.
En strandde zo vorige zondag bij Linda Aarts, de bezielster van http://www.viltwerk.be/. Linda stelt momenteel elke zondag van november haar woonst open voor Kunstroute en toont werkelijk fantastische creaties. Pareltjes van vilt!
Allen daarheen zou ik zeggen. Volgende zondag is jullie laatste kans!
En wees maar gerust, je zal niet teleurgesteld worden! Ik ben er in ieder geval zelf nog altijd door van m'n sokken geslagen (nee, nog niet zelfgebreid. Duuuh. Staat op de to do-lijst, ergens helemaal .... achteraan).
Daarbij biedt het wereldwijde internet natuurlijk tal van mogelijkheden. Slechts enkele klikken verwijderd van een overweldigende creativiteit. Vanuit je luie zetel wandel je zo de virtuele creabeurs op.
Maar kijken is één ding! Want wat is een madam die zot is van draad met alleen enkele foto's bekijken en weblogs lezen (mijn excuses beste collega-bloggers, niet persoonlijk nemen hoor! Jullie blogs zijn een lust voor het oog!). Maar zo'n madam wil toch vooral wol en draad aanraken en betasten. Voorzichtig strelen en door haar vingers laten gaan.
Dus trekt ze erop uit. Zonder laptop! Jas aan, sjaal omgeslagen (zelfgebreid! Duuuh)! Klaar voor de ontdekkingstocht.
En strandde zo vorige zondag bij Linda Aarts, de bezielster van http://www.viltwerk.be/. Linda stelt momenteel elke zondag van november haar woonst open voor Kunstroute en toont werkelijk fantastische creaties. Pareltjes van vilt!
Allen daarheen zou ik zeggen. Volgende zondag is jullie laatste kans!
En wees maar gerust, je zal niet teleurgesteld worden! Ik ben er in ieder geval zelf nog altijd door van m'n sokken geslagen (nee, nog niet zelfgebreid. Duuuh. Staat op de to do-lijst, ergens helemaal .... achteraan).
vrijdag 18 november 2011
Afscheid van een ...
11 november is voorbij. Welgeteld 1 week al. Doorstreept op de kalender, als kostbare herinnering veilig opgeborgen op een knus plekje van m'n geheugen. Weggestopt om af en toe te koesteren.
sELFmade heeft geschitterd! Het podium dat ons in Museum M was aangeboden was te klein om alle enthousiaste bezoekers te ontvangen.
Onze creaties werden uitgestald, bewonderd, gingen van hand tot hand om uiteindelijk - zoals bedoeld - opgeborgen te worden door de nieuwe eigenaars. Eigenaars die nu op hun beurt genieten van hun nieuwe schatten. Net zoveel als wij hebben genoten van het creëren van deze schatten.
Ze waren er in alle soorten en maten, onze bezoekers!
De "met de deur in huis vallende" bezoekers, die hun oog over de creaties lieten gaan en resoluut hun keuze maakten.
De eeuwige twijfelaars, die kijken, voelen, van het rek halen, terugleggen, verderkijken, terugkomen, ... en uiteindelijk meenemen!
En dan had je ook de "sELFmade-addicts"! Verslaafd als ze waren, niet weg te slaan bij onze stand en keer op keer de kassa passeren met een nieuw hebbeding.
In elk geval, beste bezoeker, onder welke categorie je jezelf ook herkent, jullie zijn heel erg hard bedankt voor de steun en het enthousiasme waarmee jullie ons vorige week overstelpten.
Dankzij jullie kunnen we een heel mooie opbrengst schenken aan het naaiatelier van Mama's for Africa.
sELFmade heeft geschitterd! Het podium dat ons in Museum M was aangeboden was te klein om alle enthousiaste bezoekers te ontvangen.
Onze creaties werden uitgestald, bewonderd, gingen van hand tot hand om uiteindelijk - zoals bedoeld - opgeborgen te worden door de nieuwe eigenaars. Eigenaars die nu op hun beurt genieten van hun nieuwe schatten. Net zoveel als wij hebben genoten van het creëren van deze schatten.
Ze waren er in alle soorten en maten, onze bezoekers!
De "met de deur in huis vallende" bezoekers, die hun oog over de creaties lieten gaan en resoluut hun keuze maakten.
De eeuwige twijfelaars, die kijken, voelen, van het rek halen, terugleggen, verderkijken, terugkomen, ... en uiteindelijk meenemen!
En dan had je ook de "sELFmade-addicts"! Verslaafd als ze waren, niet weg te slaan bij onze stand en keer op keer de kassa passeren met een nieuw hebbeding.
In elk geval, beste bezoeker, onder welke categorie je jezelf ook herkent, jullie zijn heel erg hard bedankt voor de steun en het enthousiasme waarmee jullie ons vorige week overstelpten.
Dankzij jullie kunnen we een heel mooie opbrengst schenken aan het naaiatelier van Mama's for Africa.
BEDANKT!
dinsdag 8 november 2011
zondag 6 november 2011
De laatste loodjes ... oef ... oef ... oef
Dit weekend non stop de laatste handtasjes afgewerkt. Vanmorgen vroeg om 7 uur opnieuw de stopnaald opgenomen om nog enkele draadjes in te stoppen. En net klaar met alle creaties te voorzien van hun prijskaartje. Want tussendoor moet er gewassen, gekookt, was geplooid en rapporten getekend worden.
40 stuks zijn het geworden. Mijn creaties voor sELFmade. Er zijn enkele superkleintjes bij, zoals de haarspeldjes, maar ook enkele urenvretende werkstukken. Maar het waren zalige uren!
En hoe verlegt zo'n project toch je grenzen!
Ik heb ritsen ingezet, handvatten bevestigd en voeringen gestikt. Ik heb geëxperimenteerd met gebreid vilten met andere wolsoorten dan viltwol. Ik heb gemerkt dat de kleur van wol bepalend is voor het viltproces. De groene handtasjes moesten steevast op 60°C gewassen worden. Ik heb te heet gewassen en iPadtassen gemaakt in plaats van laptoptassen.
Ik heb geprobeerd om op basis van een bestaand concept, nl. een kommetje haken, tal van andere objecten te creëren. Wie zou zeggen dat de portemonneetjes, het make-uptasje en de groene gevilte handtas gewoon een variant zijn van het "kommetje haken"?
Ik heb geprobeerd om de schoonheid en de specificiteit van het garen en het kleurverloop van het garen zo te gebruiken dat het prachtig bijdraagt tot het voorwerp. Dat waren soms processen van urenlang uitdokteren en soms gewoon een inval van het moment.
Hoe zalig moeilijk! Hoe zalig voldoenend!
En welke hulpstukken ik allemaal heb gebruikt! Een houten pennencasette van de jongste mademoiselle, ingepakt in plastiek om een gevilte handtas in model te laten drogen, verzwaard met een anderhalveliterfles water!
De leuning van een houten kinderstoeltje waar de mademoiselles allang zijn uitgegroeid, was ideaal om de voering van handtasjes over te spannen.
En welke berekeningen ik heb gemaakt? Gemeten en gepast, gecijferd en berekend. Wie dacht dat breien en haken met het verstand op nul kan! Gelukkig is de oudste mademoiselle prima ingelicht over alle meetkundige regels van de kunst.
Voor foto's is het vandaag te laat geworden, die moeten in de loop van de week nog gemaakt worden.
Maar als je alles "live" wil zien, zak op vrijdag maar af naar Museum M!
40 stuks zijn het geworden. Mijn creaties voor sELFmade. Er zijn enkele superkleintjes bij, zoals de haarspeldjes, maar ook enkele urenvretende werkstukken. Maar het waren zalige uren!
En hoe verlegt zo'n project toch je grenzen!
Ik heb ritsen ingezet, handvatten bevestigd en voeringen gestikt. Ik heb geëxperimenteerd met gebreid vilten met andere wolsoorten dan viltwol. Ik heb gemerkt dat de kleur van wol bepalend is voor het viltproces. De groene handtasjes moesten steevast op 60°C gewassen worden. Ik heb te heet gewassen en iPadtassen gemaakt in plaats van laptoptassen.
Ik heb geprobeerd om op basis van een bestaand concept, nl. een kommetje haken, tal van andere objecten te creëren. Wie zou zeggen dat de portemonneetjes, het make-uptasje en de groene gevilte handtas gewoon een variant zijn van het "kommetje haken"?
Ik heb geprobeerd om de schoonheid en de specificiteit van het garen en het kleurverloop van het garen zo te gebruiken dat het prachtig bijdraagt tot het voorwerp. Dat waren soms processen van urenlang uitdokteren en soms gewoon een inval van het moment.
Hoe zalig moeilijk! Hoe zalig voldoenend!
En welke hulpstukken ik allemaal heb gebruikt! Een houten pennencasette van de jongste mademoiselle, ingepakt in plastiek om een gevilte handtas in model te laten drogen, verzwaard met een anderhalveliterfles water!
De leuning van een houten kinderstoeltje waar de mademoiselles allang zijn uitgegroeid, was ideaal om de voering van handtasjes over te spannen.
En welke berekeningen ik heb gemaakt? Gemeten en gepast, gecijferd en berekend. Wie dacht dat breien en haken met het verstand op nul kan! Gelukkig is de oudste mademoiselle prima ingelicht over alle meetkundige regels van de kunst.
Voor foto's is het vandaag te laat geworden, die moeten in de loop van de week nog gemaakt worden.
Maar als je alles "live" wil zien, zak op vrijdag maar af naar Museum M!
Abonneren op:
Posts (Atom)