Koffers inpakken!

Schooljaar loopt ten einde. De mademoisellen leggen hun laatste loodjes op de weegschaal. En deze wollen madam trekt zich terug in haar creatieve schulp om de goede invloed van peins en vree te laten inwerken op haar gestel.
Met andere woorden: we pakken de koffers!

Niets zo vervelend als goeie invloeden zonder materiaal bij de hand. Dat had ik enkele jaren geleden aan de hand tijdens een vakantie. Resultaat: om 6u bij zonsopgang zat de wollen madam al met haar schetsboek, lees bij elkaar gezochte achterkanten van toeristische foldertjes, voor de tent ideeën uit te tekenen voor nieuwe ontwerpen.
Dat overkomt me dus niet meer ; sindsdien heb ik altijd een brei- of haakwerkje mee (de monsieur fronst zijn wenkbrauwen - alhoewel ook hij blij is wanneer de afkickverschijnselen de kop opsteken en ik terug naar mijn stuff kan grijpen).

En dit jaar heb ik er echt zin in. De voorzorgen zijn genomen:

Oeps, en de rest van de bagage?

The finally ended story ...

Zoals jullie in mijn vorig berichtje konden lezen, geeft mijn huidige creatie me heel wat te stellen. Tja, eigen schuld zeker :-).

Maar ik heb mijn voorzorgen genomen: de volledige beschrijving is intussen in het lang en het breed uitgeschreven. En de betrokken handtas is ook helemaal klaar om naar haar rechtmatige eigenares te vertrekken.

Dus om het moeilijke ontstaan ervan toch nog in schoonheid af te sluiten: the finally, but in beauty ending story of making a purse.

Alle onderdelen zijn klaar én op maat

Daar gaat-ie! Spannend!

Zo ziet het eruit as onderdelen worden samengevoegd

2 uur later. Tijd om te drogen. In maat gehouden door 2 volle blikjes frisdrank

Klaar!

Voorzien van rits ...

en gsm-zakje

Hersenspinsels en andere kronkels

Alweer 2 weken voorbij en niets te melden, niets te tonen. Tja, dat komt ervan, hoor ik jullie denken. Schrijf het dan toch op! Houd het dan toch bij!

Oké, oké, ik geef het toe. Had ik het bijgehouden, dan had ik de huidige creatie niet 3 keer moeten herbeginnen. Of is het 4 keer?

Wat er aan de hand is? Wel heu, ik moet eerlijk toegeven dat ik erin geslaagd ben om de huidige creatie voor de 4de keer te moeten herbeginnen. Ja, ja een handtas en zo eentje die ik al zoveel keer heb gemaakt dat ik de beschrijving intussen toch wel zou moeten kunnen luidop declameren.

Er zijn wel wat verzachtende omstandigheden. Een haaknaald gebruikt van 6 in plaats van 5,5 (kan toch niet zo'n verschil maken hè - die van 6 lag gewoon in het zicht en die van 5,5 moest ik nog zoeken). En ik heb ook niet alles uitgetrokken maar enkel de zijkanten. En weet ook dat de breiwol via internet is besteld. Dat wil zeggen: als de wol op is en die moet worden bijbesteld, heb ik een extra 10€ verzendingskosten aan mijn broek.

Dus was ik de bodem van de tas aan het breien en zag ik mijn laatste bol wol stilaan kleiner worden (help, er moeten nog 2 handvatten uit!). Dus verhouding van 22 steken en 120 naalden voor de bodem gehouden en jawel, de zijkanten uitgetrokken om korter te maken (voor de 4de keer want ik was begonnen met de zijkanten en had eerst 33 groepjes van 3 stokjes gehaakt (=veel te groot), dan 29 groepjes (=nog te groot), dan 25 groepjes (=ziet er groot genoeg uit))
Nu heb ik 20 groepjes gehaakt en dat past op de bodem en oef! Het ziet ernaaruit dat ik genoeg wol ga hebben.

Je zou dus zeggen, zo'n wollen madam die al zoveel bij elkaar gebreid heeft, die schrijft op waarmee ze bezig is als ze haar hersenspinsels probeert om te zetten in wollen creaties. En echt, meestal doe ik dat ook. Kijk maar!

Waar ligt die van de handtas?





Help! Nergens