Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats

Voor alle zakken breiwol die staan te wachten om de balustrades van de Dijleterrassen aan te kleden. Want dat is de uitdaging die deze en nog een aantal andere madammen aangaan tegen 17 september.

Dus ... weinig tijd om een leuk verhaal te schrijven. Ik ga verderbreien! De tuinbank vaart er intussen wel bij!

 Meer info over de Leuvense wildbreisters: http://wildbreiers.blogspot.com/

Mme Stina goes wild!

Neen, niet helemaal uit de bol. Deze madam gaat wildbreien. En wel voor de start van het nieuwe seizoen van 30CC, het culturele centrum van Leuven.

't Is zeker niets nieuws, dat weet ik wel. Ik vond al her en der foto's en artikels op het internet waar andere wilde brei-ers de straat onveilig hebben gemaakt (of is het veilig, al die zachte jasjes voor bomen, balustrades en lantaarnpalen). En ik geef het toe, eigenlijk is het wel wat tegen de principes van een madame Stina, want zo'n kostbare wol zomaar in weer en wind aan een boom hangen?

Maar intussen heb ik al enkele wildbreisters bij elkaar gebracht en gaan we samen op 23/08 in zaal De Curve in Kessel-Lo de breinaalden kruisen. Wie doet er nog mee?

Wildbreien!

Druk bezig ...

De tijd gaat snel. Zeker als een madam volop de laatste hand aan het leggen is aan haar creaties. Dan moet een blog even wachten. Maar zo'n lang weekend is erg goed om laatste handen te leggen.
Want de laatste maanden is er heel wat van onder de handen van deze madam uitgekomen. Sinds het begin van het jaar hoort ze bij een groep van 11 vrouwen, Disanka. Heel spontaan ontstaan aan het begin van 2011, willen 11 vrouwen hun creaties verkopen voor het goede doel. Ons project heet sELFmade (zie je de 11?) en op 11-11-2011 zullen we onze creaties verkopen tijdens de nationale vrouwendag in Leuven.

En omdat de weken weer vliegen en het dus snel 11-11 zal zijn, is het "laatste handen tijd".
Wat ligt er zoal in de vitrine?

Een voorproefje: eerst het kleinere grut, haarspeldjes waarvoor de kleinste mademoiselle haar hoofdje heeft geleend en prompt besliste dat de haarspeldjes niet meer mogen worden verkocht. Oef, gelukkig heb ik nog wat overschot van deze sokkenwol van Lang Yarns. Dat wordt bloemetjes haken!

En waarvoor kan je gehaakte bloemetjes nog gebruiken? Als onderleggertje natuurlijk ...

En dan zijn er natuurlijk de sjaccoschen, gebreide, gehaakte, gevilte ... Hippie-sjaccoschen en iPadtassen voor de professionele vrouw (ahum, eigenlijk gewoon een gevilte tas die te veel is gekrompen, niet zeggen hè).

De andere tassen zijn nog in diverse stadia, gaande van "volledig afgewerkt", "volledig afgewerkt behalve dat kleine detail", "wacht nog op de voering" tot "wol is al gekocht en idee rijpt in het hoofd".

Maar d'r is nog, babymutsjes, vilten kommetjes en gehaakte mandjes, sjaals, ... Publicatie volgt.

de smaak te pakken

Inderdaad, de madam heeft eventjes haar brei- en haaknaalden ingeruild voor een volautomatisch machien. En toverde hiermee haar eigen hippe yerseyrok tevoorschijn.

Ingrediënten:

• hippe yerseystof, hoe gekker hoe beter
• 1 naaimachine die yerseystof kan stikken (blijkbaar is elke moderne naaimachine hiervoor geschikt - mijn experimenten van 15 jaar geleden op de oude naaimachine van mijn moeder hebben het arme ding spijtig genoeg naar de vernieling geholpen. Of lag het dan toch aan de uitvoerster?)
• draad
• elastiek
• een zalig zittende yerseyrok, type Hema.

Gebruiksaanwijzing:

1. Leg de zalig zittende yerseyrok, type Hema, op patroonpapier en teken die over.
2. Knip het patroon uit
3. Leg het patroon op de nieuwgekochte gekke yerseystof, knip uit
4. Knip toch voor alle zekerheid een proeflapje uit de resterende gekke yerseystof , kwestie van toch eens hééél erg voorzichtig te testen of moderne stikmachines yersey kunnen stikken
5. Slaak een oerkreet van puur plezier als dat blijkt te lukken! Negeer de gefronste voorhoofden van de aanwezige mademoisellen en monsieur.
6. Stik de panden aan elkaar zoals een madam dat kan
7. Slaak nog eens een oerkreet als ook een yerseyrok stikken lukt!
8. Duik de kleerkast van je oudste mademoiselle in om dat rode T-shirtje dat schitterend bij de nieuwe rok past
9. Negeer het gefronste voorhoofd van de oudste mademoiselle/vorige eigenares
10. Vis zonder scrupules naar complimenten van collega's en buurvrouwen en neem ze met veel plezier in ontvangst

Normaalgezien volgt nu een foto van het gecreëerde, maar wegens te veel zon (straf hè) is die niet voor publicatie geschikt.

Vakantie is uit :-(

Druk, druk, druk, die eerste werkweek na een zalig lange vakantie. Het organisatietalent van ons madammen - vooral madammen met kleine mademoisellen - wordt weer volop aangesproken. En ook al is het nog lang geen boekentassentijd, toch vraagt zo'n  werkweek met kinderkamp- en andere activiteiten heel wat regelwerk.
En zoals steeds, als je hoofd helemaal is ingepalmd door praktische beslommeringen, komen de crea-ideetjes uit alle duistere hoeken en kanten van je grijze hersencelletjes te voorschijn (of net de schitterende hoekjes van je hersencellen?). En wees gerust, die van Madame Stina kunnen er wat van!
Dus kon ik het niet laten om na de werkuren even de viltwolwinkel in te duiken op zoek naar die prachtige kleurencombinatie waarmee ik mijn volgende laptoptas zou willen maken.
Deze keer wordt het hopelijk een laptoptas en geen iPad-tas (door te heet wassen en dus te hard gekrompen). Ach wat, een mooie iPad-tas is ook leuk en al een begin voor als deze madam zich ooit eens aan een iPad waagt.