Mme Stina @KBC

Mme Stina heeft 2 kanten. Haar ene kant, de echte Mme Stina-kant, speelt zich af tussen wolletjes, kleurtjes, stofjes, patroontjes en meer van dat leuks. Die kant houdt van voelen, kijken, bewonderen, dromen en uitproberen. 't Is een zalige kant. Een kant die zorgt voor 100% fun in het leven.

En dan is er de andere kant. De Professionele kant. Met hoofdletter "P". De "ik-zorg-voor-de-centen-in-het-bakje"-kant. We kennen hem allemaal wel hè, die kant. Da's de kant van de efficiëntie, van de ernst en van de professionaliteit. Tsjak, tsjak, tsjak!

Mme Stina has 2 different sides. The first side, the real side of Mme Stina, swimms in yarns, colours, fabrics, patterns and more fun. It is the side that loves to look, touch, admire, dream and try. It's a blessed side that makes life so much nicer.

And then you have the other side. The Professional side. With capital "P". The "I'm-going-to-take-care-of-the-money"-side. We all know him so well, this side. Loaded with efficiency, seriousness and professionalism. Chack, chack, chack!

Tot nog toe geen probleem. Beide kanten leven in vrede naast elkaar, ieder zorgend voor de voldoening die nodig is. Maar binnenkort zullen beide kanten met elkaar in aanraking komen. Want KBC organiseert weldra een eerste kerstmarkt voor en door haar medewerkers. En de opbrengst gaat naar het goede doel. Enkele collega's uit de wereld van de hoofdletter "P" vonden dat de "Mme Stina"-kant hier niet kon ontbreken. Dus ja, binnenkort zal de Mme Stina-kant letterlijk en figuurlijk geconfronteerd worden met de "Professionele" kant. Tsjak, tsjak, tsjak.

Until now, no problem. Both sides live happely together next to each other, making sure that all needs are fullfilled. But in a couple of weeks they will meet each other. Because KBC is organising a christmas market for and by her employees. The returns will be donated for a good cause. And Mme Stina must be present there. So her "Mme Stina"-side will meet her "Professional"-side. Chack, chack, chack.

Is dat geen mooie aanleiding om eens na te denken over de verschillen en gelijkenissen tussen de "Mme Stina"-kant en de "P"-kant? Wat zou er gebeuren wanneer de Mme Stina-kant begint te functioneren zoals de professionele kant? Laat ons dat eens toepassen op de huidige oplevering, zijnde een uit 220 verschillende kleine onderdeeltjes samengesteld functioneel attribuut dat momenteel volop in assemblage is en waarvoor nog wat capaciteit voor de nazorg moet worden voorzien. Hoeveel capaciteit is op dit ogenblik nog niet gekend.

Do we need more trying to analyse the differences and similarities between the "Mme Stina"-side and the "P"-side? What would happen if Mme Stina starts to work as a real pro. Let's apply this to the current delivery, a functional attribute composed by 220 different little articles, at the moment in the middle of assembling but still in need of some aftercare. At the moment it is unknown how many capacity is needed for this aftercare.

De business case is absoluut batig: er zal aan alle requirements voldaan zijn eens het project is opgeleverd. Er wordt verwacht dat de oplevering heel wat jaren mee kan en dat die gemakkelijk met nieuwe trends kan concurreren. De waarde ervan zal trouwens in de loop van de tijd alleen maar toenemen. Zeker de emotionele waarde (oeps fout, schrap deze laatste zin maar uit de Value Added Analysis).
De benodigde capaciteit is 10 MW. Omwille van andere prioriteiten wordt de doorlooptijd geschat op een 6-tal maanden gezien de projectleden bijkomend ingezet zijn op een aantal andere gelijktijdige opleveringen. Er is geen nood aan bijkomende licenties, wel zal er voor voldoende voorraad aan rollend materieel moeten worden gezorgd. Er wordt niet verwacht dat de leverancier dit materieel niet zal kunnen leveren.

The business case has absolutely its benifits: every requirement is met after delivery of the project. The attribute will last several years and will be able to compete with new products on the market. The value will only increase, especially the emotional value (Oops, delete this phrase from the Value Added Analyis).
The necessary capacity is 10 MW. Because of other priorities, the needed time frame will be 6 months. The main project members are also dealing with other deliveries. There is no need for extra licenses. But there must be paid attention to sufficient stock. We don't expect any supplier problems.

Er is gekozen voor de AGILE-methode. User Story 1 omschrijft het project als volgt: "Als Mme Stina wens ik een functioneel attribuut te ontwikkelen Dat volledig gebaseerd is op de vereisten zoals die zijn gedefinieerd door haar cliënt Zodanig dat deze cliënt aangenaam verrast is over de manier waarop Mme Stina aan haar behoeften voldoet."
Volgende sprints werden gedefinieerd:

• sprints 1 tem 11: creatie van onderdeel 1 tem 220
• sprints 12 tem 23: assemblage van de resp. onderdeel 1 tem 220

Gisteren is gestart met sprint 18 waaraan vandaag zal worden verdergewerkt (indien er nog voldoende tijd overblijft na deze tussentijdse onverwachte rapportering aan het management). Tijdens de scrum meeting van vandaag bleek dat het project op schema is en er geen extra capaciteit is vereist.

For the delivery of this project, we choose the AGILE method. User Story 1 describes the project as followed: " As Mme Stina, I want to develop a functional attribute Completely based on the requirements of the customer So that the customer is pleased with the way Mme Stina fullfills her needs".

These are the sprints that are defined:

• Sprint 1 until 11: creation of  part 1 til 220
• Sprint 12 until 23: assembling of part 1 until 220

Yesterday sprint 18 is started and we plan to continue with this sprint today (if enough capacity is still available after this unexpected intermediate report towards Management). During scrum meeting no blocking issues appeared and no extra capacity is needed.

Wauw zeg, wat een efficiëntie! Wat een professionaliteit! Om perplex van te staan. Dit project zal Mme Stina trouwens een fikse bonus opleveren hoor: een dikke knuffel van dochterlief. Daarvoor willen we wel wat overuren doen!

Wow, isn't this efficient! Isn't this professional! I'm amazed. Besides, with this project Mme Stina will earn a great bonus: a big hug from her daughter! Come on, let's make some more overtime hours!

SvZ sprint 15

E.H.B.H.B - F.A.K

De afgelopen weken heeft Mme Stina enkele van haar andere "kwaliteiten" aangeboord. Ze heeft zich ontpopt als een E.H.B.H.B-ster. Haar lieve collega was gestart met een ware brei-marathon om haar familieleden bij de kerst van de nodige handgemaakte cadeautjes te voorzien.Thema van het jaar: de muts. Maar één van de mutsen bleek toch wel erg complex te zijn. Dus zette Mme Stina haar tanden erin. Maar bij het lezen van de beschrijving werd ook zij helemaal enthousiast. Wat een uitdaging! Italiaanse opzet, patentsteek die je in toeren kan breien. Wauw! Die muts moest ook Mme Stina proberen.

Last weeks, Mme Stina's using one of her other "qualities". She now gives F.A.K (=First Aid Knitting). Her dear colleague had started a knitting marathon in order to give her relatives real handmade Christmas presents. This year she wanted to make beanies and bonnets. But one of the beanies appeared to be very difficult. So the help of Mme Stina was asked. And reading the description, Mme Stina herself became very enthousiastic. What a challenge. Italian set-up, a stitch we didn't thought you could knit in tours. Wow! This beanie was also a challenge for Mme Stina!

Zo gezegd, zo gedaan! Wol van dienst, een overschot die had gediend voor een sjaal voor de oudste Mlle. En met wol en breinaalden in aanslag werd de middagpauze benut om onze eerste stapjes te zetten bij de Italiaanse opzet. Zalig trouwens, om die middagpauze even te vullen met breien. Om helemaal "zen" van te worden. We knapten er helemaal van op, die collega en Mme Stina.

And so we did! Mme Stina used a skein of yarn, she used a couple of years ago for the scarf of the oldest Mlle. And during lunch break, we tried to set up the italian stitch. It was delightful, to spend the break just knitting. To become completely "zen"!

En intussen is-ie klaar, de muts met E.H.B.H.B-ondersteuning, zowel bij de collega als bij Mme Stina. Bij gebrek aan oudste Mlle, die momenteel aan de andere kant van de wereld vertoeft, is "Julleke" ingesprongen. Ach ja, 1 bolletje was veel te weinig, dus moest de kleurencompositie nog worden aangepast in de kleuren van de winterjas van Mlle.

En trouwens, da's de eerste muts waar ook Mme Stina mee staat, dus .... we breien er nog een!

In the meanwhile, the beanie with F.A.K-support is ready, both the one of my colleague as Mme Stina's. As the oldest Mlle isn't in the house at the moment, "Little Willy" is pleased to take her place as a model. By the way, one skein wasn't enough, so Mme Stina had to change the colours. Luckely it matches her winter coat.

Besides, this is the first beanie, Mme Stina looks good in, so ... let's knit another one!

Alle begin is moeilijk - Every start is difficult

Druk, druk, druk, de afgelopen weken. En tja, dan blijft de blog al wel eens liggen. Een probleem waar menig blogster af en toe mee kampt, geef toe.
De maand september was niet alleen op het thuisfront erg hectisch: zo'n 2 schoolgaande tieners terug in het gelid krijgen, vraagt heel wat inspanning (al zullen de tieners die volledig voor eigen rekening nemen :-)). En ook Mme Stina had heel wat activiteiten. Zo waren daar de 3de editie van Hip & Handig, in ons eigenste Leuven en Le Marché Sucré, een zalig handmade marktje in Malderen. Waar Mme Stina weer heel veel enthousiaste mede-creatievelingen leerde kennen.

Been busy, busy, busy the past few weeks. And Mme Stina's blog was very lonesome, having no update at all. A problem many blogger faces, occasionally. Isn't it?
The month of September was not only very hectic on the home front: two teenage pupils had to be put back in ranks. And that requires a lot of effort (though the teenagers will fully take this on their own account :-)). 
And Mme Stina also had a lot of activities. There was the 3rd edition of Hip & Handig, in our very own Leuven and Le Marché Sucré, a delightful handmade market in Malderen. Where Mme Stina again met many enthusiastic fellow creatives.

Maar afgelopen weekend was toch wel bijzonder: Mme Stina gaf haar allereerste, echte workshop/haakles aan enkele geïnteresseerden. Tijdens de eerste dag tegen eetstoornissen zorgde Mme Stina voor een uurtje ontspanning tijdens de workshop "ik begin te haken". Ze zou de "leerlingen" het allereerste begin van haken aanleren, met andere woorden "hoe zet je een beginlus op?". Om verder te gaan met de "losse" of "kettingsteek" en te eindigen met "de vaste".
En met die luttele kennis hebben de "leerlingen" voldoende bagage om een origineel Mme Stina's krullerig frutselsjaaltje te maken, iets waar vele mensen telkens weer verbaasd over zijn. Zo'n sjaaltje ziet er moeilijk uit maar is eigenlijk supergemakkelijk!

But last weekend was very special: Mme Stina gave her first, real workshop/crocheting course to a couple of enthusiastic people. During the first Dag tegen Eetstoornissen Mme Stina provided a relaxing hour during the workshop "I start to hook". She would be teaching the "students" the very beginning of crocheting, in other words, "how do you make a slip knot?". To continue with the "chain stitch"  and to end with the "single crochet".
And with only that little bit of knowledge, the "students" have enough luggage for an original Mme Stina's curly furly scarf. Such scarf looks difficult but is actually super easy!

Dus begon Mme Stina, alle begin is moeilijk, met het  stap-voor-stap uitschrijven van de voor haar vanzelfsprekende handelingen. Want er is toch niets leukers dan dat je na het leren van een nieuwe vaardigheid, even kan teruggrijpen tot de basisuitleg.

En ze ging op zoek naar deze basisbeschrijving op het internet: zou ze enkele links opnemen in haar handleiding van YouTube filmpjes over haken? Of wat kopies maken uit haar naslagwerken? Of misschien gewoon "zelf" maken? Want Mme Stina staat toch voor "handmade"? Zo gezegd, zo gedaan. Ze tekende de handleiding dan maar zelf.

So Mme Stina starts with, every beginning is difficult, a step-by-step manual writing out all steps that are so obvious to her. She always find it very pleasant being able to have a good description after learning a new skill.

And she start searching this basic description on the internet: perhaps she could add some links  in her manual of YouTube videos about crocheting? Or make some copies of her favourite books? Or maybe just make it "herself"? For Mme Stina stands for "handmade"? And so she did! She draw the manual herself:

Dus kon de workshop beginnen:  Mme Stina had alle informatie bij de hand. En toen de cursisten hun haaknaald en draad in de hand namen en wilden beginnen ... bleek één van hen "linkshandig". Oei! Dan lukt die handleiding niet! Tja, alle begin is moeilijk, ook voor Mme Stina (en de linkshandige cursist, die zal volgende keer een eigen persoonlijke handleiding vinden bij Mme Stina. Reken maar!)

And the workshop could start: Mme Stina was prepared. The students took their crocheting hook and wool in their hands and started ... but one of them appaered to be "left-handed". Oops! Then the manual is no good! Well, every start is difficult, even for Mme Stina (and the left-handed student, he will receive a personal manual for left-handed crocheting. Betcha!)

Welk experiment eerst? Which experiment shall I complete?

Mme Stina is in haar experimentele fase. Want ze doet niets liever dan nieuwe dingen uitdokteren en uitproberen. Tenslotte is gebreid vilten iets helemaal anders dan vilt leggen. Daarom is ze steeds op zoek naar nieuwe manieren om het verschil tussen beide in de schijnwerpers te zetten.

At the moment, Mme Stina's in an experimental mood. She is fond of trying new things. Cause knitted felting is completely different from ordinary felting. So she's constantly looking for new ways to put the difference between these 2 techniques in the spotlights.

Pas op! Mme Stina vindt vilten sjaals prachtig. Ze kan erg genieten van de ware kunstwerken die viltsters onder hun handen tevoorschijn toveren. Maar geef toe, waarom zou je bij gebreid vilten net hetzelfde proberen na te streven als bij het leggen van vilt? Het leuke is net om de verschillen tussen beide goed in de verf te zetten. De manier waarop de kleuren in elkaar overgaan, vormen, structuren, dat zijn de dingen waarmee je een onderscheid kan maken.

Of course, Mme Stina likes felted scarfs and hats a lot. She really enjoys the pieces of art some people can achieve by only felting some wool. But you must admit it, why would you try to obtain an exact copy of a felted scarf using the knitted felting techniques. It's fun to show and tell about the difference between the 2 of them. Colours, shapes, structures, it are those things where you can make the difference.

En zo had Mme Stina nog een experiment in haar achterhoofd zitten dat ze absoluut wilde uitproberen: breien met verkorte naalden. Door de naalden niet volledig uit te breien krijg je een golvend patroon. Zo ziet het zijpand eruit:

Mme Stina had an idea to try to knit with abbreviated rows. By not knitting the whole row, you get a waving pattern. The first side of the purse:

Maar dat valt tegen. De kleurovergangen zijn niet subtiel genoeg en als je de verkorte naalden te abrupt op elkaar laat opvolgen, komt het ook niet goed.
Mme Stina heeft trouwens zo'n stemmetje in haar hoofd waar ze uit ondervinding weet dat ze er maar beter naar luistert. En op dit moment is dat stemmetje aan het grommelen. Grommelende stemmetjes, dat betekent (meestal, ook stemmetjes kunnen de bal soms misslaan) teleurstellingen. Neen, dit experiment moest beter!

But Mme Stina is not satisfied. The gradient colours are not subtle enough and knitting shortened rows to quickly after each other, doesn't give a good result.
Besides, in Mme Stina's head lives a little voice. And Mme Stina knows from experience that she better listens to this little voice. At the moment, the voice is grumbling. And grumbling voices means (most at the time, sometimes, also a little voice is wrong :-) trouble and disappointment. No, this experiment must be redone!

Wat zit er nog in dat achterhoofd? Aha! Het honingratenpatroon, ooit al gebruikt voor een rondgebreide sjaalkraag. Snel het aantal steken aanpassen aan het patroon, de 1ste naald breien .... Nee, niet goed. Echt niet. De randen van de honingraten komen niet goed uit. Hoe lost Mme Stina dit nu weer op .....

Are there any other ideas in Mme Stina's head? Aha! The pattern of honeycombs, she once used to knit this scarf. Adapt the number of stiches, knit the first row ... No, again not good. Not good indeed. The edges of the honeycombs don't come out in this pattern. How can Mme Stina solves this....

Zo: 

Like this:

Tussen de bedrijven door - Between the lines

Het tempo waarop Mme Stina haar creaties toont via deze blog, is de laatste maanden en weken heel wat lager dan ze zou willen. Sinds ze gestart is met de verkoop van haar lievelingsgaren en ook regelmatig een Mme Stina-standje opbouwt op de vele handmademarktjes die tegenwoordig zo populair zijn, ontbreekt haar vaak de tijd om iets voor Mme Stina zelf of één van de mademoiselles te maken.

The pace on which Mme Stina shows her creations on this blog, the last few months and weeks, is much lower than she would like. Since she started selling her favorite yarn and regular set up a Mme Stina-stand at the many handmade markets that are currently so popular, she's often missing the time to create something for Mme Stina herself or one of the mademoiselles.

Zeker als je kies voor zulke megaprojecten (en sommigen verklaren Mme Stina echt gék) zoals de plaid voor de oudste mademoiselle, vliegen de weken voorbij zonder dat er een toonbaar resultaat is. Mme Stina kan jullie toch moeilijk nóg een foto van een "aangekleed" tuinpad tonen, niet?

Especially when you choose such mega projects (and some state Mme Stina really crazy) as the plaid for the oldest mademoiselle, the weeks fly by without a presentable result. Mme Stina can hardly give you another picture of a "dressed" garden path, can she?

Want terwijl ze het ene ambachtenmarktje afsluit en zich voorbereidt op het volgende, wil ze die lievelingswol van haar natuurlijk extra mooi in de verf zetten. Zodat die met veel bravoure de hoofdrol kan spelen! En andere wolfanaten evenveel plezier kan bieden als het haar geeft. En daar kruipt heel wat tijd in. Want Mme Stina is niet snel tevreden. En ze wil het beste van het beste voor die wol van haar!

Because while closing one craft market and preparing for the next, she wants her favourite yarn be at its finest! So other wool addicts can enjoy the result as much as Mme Stina does herself. That's why she takes her time to create just the right pattern for the right yarn.

En diegenen die erg mooi de hoofdrol kunnen spelen, wil ik jullie nu even voorstellen: Mme Stina's zomersjaaltjes! Mooi om naar te kijken en nog leuker om zelf te maken!

Proud to present to you: the ones that play the leading part: the summer scarfs of Mme Stina! Beautiful to look at and even nicer to make yourself!

Fluffy sjaal - fluffy scarf

Kant in kleur - Colours of lace

waar bezemstelen al goed voor zijn - broom stick crocheting

Vakantie! Lekker veel tijd! Holiday! And loads of time!

Om op het gemakje verder te doen. En bolletje na bolletje verdwijnt onder de haaknaald.Om eronderuit te komen als granny squares. En nog steeds is er geen enkel vierkantje hetzelfde als het andere.

To continue the work. Ball after ball disappears under the crochet hook. To be transformed in lots of granny squares. And still no square is the same as the other.

Zien jullie het verschil met de vorige foto? De plaid voor de oudste mademoiselle begint stilaan vorm te krijgen. Tijd om de gaatjes op te vullen!

Do you see the difference with the previous photo?  The oldest mademoiselle's plaid starts to get its shape. Time to fill up the holes!

Zomertijd! Summer time!

Dus trekt Mme Stina haar stikmachine vanonder het stof. Om de beloofde "grote-meiden-rok" voor het kleinste mademoiselletje in elkaar te zetten. Nu ze naar het 1ste middelbaar gaat, moet de outfit toch wat volwassener. Die kleine schat toch!

So the sewing machine is pulled out of the dust. And Mme Stina makes the promised "big girl skirt" for the littlest mademoiselle. Now she's leaving primary school, her outfits needs some maturity. Isn't she cute, my little girl!

En ook de outfit van Mme Stina kon wel wat nieuws gebruiken. En had ze daar geen prachtige stof op de kop getikt? Voor de bomma? Nee toch, net zo super hip!

Also Mme Stina's outfit could use something new. Isn't it beautiful fabric she could lay her hands on? Something for granny? No, you don't mean that: it is super cool!

 

Update: lessons learned

Er zijn intussen al enkele dagen gepasseerd. En neen hoor, Mme Stina is echt niet vergeten om haar wasmachien leeg te halen. Maar de week is weer in al haar drukte gestart en voor je het weet, vergeet je om het resultaat te tonen. Akkoord, de "sjaccosch" is helemaal nog niet klaar. Ze wacht nog op voering en rits. Maar Mme Stina wilde jullie het resultaat toch niet onthouden.

In the meanwhile, a couple of days went by. No, Mme Stina didn't forget to get everything out of her washing machine! But this week was started as busy as usual and before you know, you forget to show the result. Allright, the purse isn't ready yet. It still needs lining and zipper. Here is the result:

In eerste instantie was Mme Stina een beetje ontgoocheld. Door de Fair Isle techniek neem je de draad in de andere kleur achteraan mee. En bij het vilten, komt die kleur er dus nog door. Waarschijnlijk ook omdat de handtas in ecru is, erg licht dus. Misschien zie je dit minder als de handtas zelf in een donkerdere kleur is gemaakt, terwijl de tekening met een lichtere draad is.

At first, Mme Stina was a bit disappointed. Using the Fair Isle technique, the yarn in the opposite colour is woven at the back. Filting makes this opposite colour shine trought. Perhaps this can be avoided by using a dark colour for the purse and a lighter one for the pattern.

Maar wat wel goed is gelukt, is de tekening zelf. Omdat de wol in de breedte anders vilt dan in de lengte kan het soms zijn dat je patroon wat langer of korter uitvalt dan voorzien. Voor herhaling vatbaar dus!

But look at the pattern: how well is it felted! It is just how Mme Stina designed it, in exactly the right proportions. Just look at drawing in the previous blog!

Spànnend! Exhíting!

Mme Stina is aan een viltexperiment begonnen: ingebreide ranken. Dit is het ontwerp:

Mme Stina started a new experiment in knitted felt: knitted ranks. Here is the design:

Met de Fair Isle breitechniek is het relatief goed gelukt om de ranken in te breien. De ervaren breister ziet zeker het verschil tussen het eerste deel, toen Mme Stina's techniek gebaseerd was op pure theoretische boekenkennis! En dan het tweede deel, na de eerste les in 't Wolwinkeltje. Veel regelmatiger! Aan de achterzijde (want daaraan herken je de "meester", heb ik horen zeggen)!

It worked out pretty good with the Fair Isle technique. The experienced knitter definitely sees the difference between the first part, where Mme Stina's technique is based on pure theoretical book knowledge! And then the second part, after the first lesson at 't Wolwinkeltje. More regular! At the back (because that's where you recognize the "master", as they say)!

En nu is Mme Stina de tijd aan het doden terwijl de wasmachine de reuzensjaccosch omtovert tot ... een mislukking misschien?

And now Mme Stina is killing her time updating the blog. Meanwhile the washing machine is doing the job: let's hope it won't be a complete failure ...

Blijf in de buurt! Stay close!

O jee, o jee - Oh dear, oh dear

Dat Mme Stina van de zotte kant is, ja dat wisten jullie al wel wat langer. Het is niet voor niets dat haar visitekaartjes "Zot van draad" bevatten. En soms doet ze met haar zotte kop beloftes. En beloftes, die wil Mme Stina houden. Zeker als het één van haar mademoisellekes betreft. De gelukzak van dienst is de oudste mademoiselle. Want heeft Mme Stina niet een tijdje terug beloofd om een plaid voor haar te maken, in gehaakte granny squares?

Mme Stina is pretty crazy. That's no secret. Everybody who has received her "business card", euh "passion card" can read it. And sometimes Mme Stina makes crazy promises. Of course, a promise must be kept! Especially when one of her little mademoiselles is involved. This time, the oldest mademoiselle is the lucky one. Cause Mme Stina promised to make her a quilt of granny squares.

Alles begon met enkele bollen Wunderklecks die Mme Stina had aangekocht. Gewoon eens om te kijken over deze wol ook tot haar gamma kon behoren. De foto zag er alvast veelbelovend uit. Crèmekleurige wol met tinten roze en paars.

Everything started with buying a new kind of yarn,  "Wunderklecks". Just to see whether it could be a nice yarn to sell. The photo looked very promising: beautiful pink, blue and voilet colours.

Enkele dagen later, bij levering,  bleek de kleur niet helemaal overeen te komen. Maar de mademoiselle  ging ermee akkoord dat haar plaid in Wunderklecks werd gehaakt.

A couple of days later, after delivery, the colour wasn't exactly as shown on the picture. But the oldest mademoiselle agreed to use it for her quilt.

En ook de gelegenheid deed zich voor: de Dolle Mart in Putte was het ideale moment om vierkantje na vierkantje te haken.
Intussen is de eerste bol opgehaakt. Het resultaat zijn 21 granny squares. Nog 9 bollen te gaan dus. Of moet Mme Stina stilaan beginnen zeggen: "o jee, o jee"?

Crèmekleurig? Is this colour cream?

Geen enkel vierkantje is gelijk! No square is equal!

The opportunity came along: de Dolle Mart in Putte was the ideal place and time to start crocheting square after square. Meanwhile, the first skein is hooked. The result? 21 granny squares. 9 Skeins to go. Or should Mme Stina start saying "Oh dear, oh dear"?

Pure na-aperij - Just a copy

Onlangs kwam een goede breivriendin snuisteren tussen Mme Stina's zomeraanbod aan toverwolletjes. Opdracht = wol kiezen voor een gehaakte zomersjaal. Mocht niet prikken en liefst met kleurverloop. Aan de eerste vereiste was snel voldaan: de meeste zomerwolletjes zijn zalig zacht, ook al bestaan ze uit 100% zuivere wol. Na wat kijken en keuren was ook de kleur snel gekozen.

Deze goede breivriendin had ook een sjaal bij die ze had gehaakt in de bezemstoksteek. Gemaakt in Karat 6 kleur Froschkonig. Gewoonweg prachtig.

En die stak natuurlijk de ogen uit bij Mme Stina :-)
Dus ging ze voor het pure kopieerwerk. Echte na-aperij! Niet iets om fier over te zijn, hè. Of toch?

kopie van de gehaakte zomersjaal - copy of the crocheted summer  scarf

Bezemstokhaken in kleurverloop - broomstick crocheting in gradient colours

Recently, a good knitting friend came searching in Mme Stina's summer range of magic wool. Request = choosing yarn to crochet a summer scarf. Preferred yarn: it may not prick and has gradient colours. The first requirement was met quickly: most summer yarns are wonderfully soft, even though they consist of 100% pure wool. After looking and trying, the color was quickly chosen.

This good knitting friend also had a scarf she had crocheted using the broom stick stitch. Made in Karat 6 color Froschkonig. Simply beautiful!

And of course Mme Stina became very jealous :-)
So she went for pure copying. Not something to be proud about, huh. Or is it?

1, 2, 3, ... 498, 499, 500!

Neen, dit is niet het aftellen om verstoppertje te spelen. Dit waren het totaal aantal naalden die nodig waren om mijn eigen kanten sjaal te breien.
500 naalden!
elke naald bevat 84 steken.
Dat maakt 42.000 steken! Waaauuuuwww!

Of nog beter: 10 naalden duurde gemiddeld 40 minuten om ze af te breien (zonder rekening te houden met aandacht-eisende gezinsleden en andere strubbelingen).
500 naalden duurden dus 20.000 minuten.
20.000 minuten, dat maakt 333,3333 uren! Waaauuuuwww!

Wees maar gerust dat Mme Stina van deze sjaal zal genieten!

 

No, this is no countdown for playing "hide-and-seek". This is the number of rows necessary to finish Mme Stina's own lace scarf.

500 rows!
Each row containing 84 stitches.
That makes 42.000 stitches! Woooooowwwww!

Or even better: 10 rows took me approximatly 40 minutes (only when not disturbed by all kind of attention demanding things).
So 500 rows took me 20.000 minutes. What makes 333,3333 hours! Wooowwww!

You can be sure, Mme Stina will enjoy every second of wearing this beautiful scarf!

Klaar! - Finished!

Jullie weten het al langer dan vandaag. Als het muisstil blijft op deze blog dan wordt er aan de andere kant hard gewerkt. Benieuwd naar het resultaat?

It's known for some time. If this blog remains silent there's somebody working very hard! Curious about the result?

In Mme Stina's lievelingskleuren - Mme Stina's favourite colours

 

Variant in zwart & wit - Variant in black & white

En Karolien krijgt maandag haar verrassing! And somebody will be pleased next monday!

Kleine meisjes, grote meisjes - small girls, tall girls

Kleine meisjes worden groot, da's een waarheid als een koe. En afgelopen week is Mme Stina voor verschillende "formaten" van meisjes aan de slag geweest.

 Little girls grow tall. It's the simple truth. Last week, Mme Stina worked on several girlie stuff!

Eerst en vooral is er natuurlijk het lentefeest van ons kleinste Mlle-etje. Dus sloegen Mlle Lisa en Mme Stina de handen in elkaar voor een volledig zelf gedesignede en handmade uitnodiging voor de aankomende festiviteiten! We kozen voor een gestempelde kaart, met zelfgemaakte stempels (en dat hebben onze arme vingers geweten)




First of all, our little Mlle Lisa is having a party. So she designed het invitations herself. With a little help from Mme Stina (ouch, our fingers) we even cut out the rubber stamps ourselves.

Enkele dagen geleden kon onze overbuurvrouw niet verzwijgen dat ze weldra oma wordt van een piepklein meisje. Dus ... hopla. Cadeautje is al klaar!

A couple of days ago, our neighbour could not langer keep it a secret she will become a grandma very soon. So here we go .... The little girl is welcome!








En voor de grote meisjes is er nog snel een wintersjaal van de naalden gerold. Om de laatste koude dagen te trotseren. Vanzelfsprekend in de mooie winterwol van Mme Stina, en in een prachtige variant op de patentsteek, de bijenkorfsteek.

And for our tallest girl, a new winter scarf will make sure that these last winter days will not be very cold. Knitted in a variant of the patent stitch, de beehive stitch.

Zwart en Wit - Black & White

Februari op en top. De ene grijze dag breit zich aan de andere. Maar niet bij Mme Stina. Die vindt zwart en wit best wel OK. Kijk maar hoe mooi deze kleuren in een sjaal tot uiting komen. Om de laatste grijze dagen van het jaar op te vangen tot de frisgroene lente de wereld inpalmt!

An ordinary day in February. One gray day after the other. But not at Mme Stina's. She thinks black and white is pretty OK. Look how beautiful these colors  can be used in a scarf. Just to come trought the last gray days of the year before the fresh green of spring jumps into the world!

Secret Valentine = kadootjes-tijd!

Gisteren trok Mme Stina en haar kleinste Mlle-tje naar de bijeenkomst van de sToffen Madammen. Voor deze keer omgedoopt tot bijeenkomst voor sToffen Madammen en sToffen Juffertjes.

Dus ging ook voor de allereerste keer het "naaimachien" mee. Vorig jaar het verjaardagscadeau voor de oudste Mlle maar intussen is ook de jongste helemaal in de ban ervan.
Terwijl dus ook ons naaimachien de nodige decibels produceerde - de jongste Mlle heeft voor zichzelf een leuk gsm-zakje in elkaar gestikt - kwam de tafel vol te liggen met cadeautjes. Want het was Secret Valentine!
En toen ook de laatste secret valentiner de zaal binnenstapte, was het tijd om die uit te pakken.

Yesterday, Mme Stina and her littlest Mlle took off for a lovely evening at the sToffen Madammen. It's spring holiday in Belgium, so this week the sToffen Misses could also join their mothers.

This means that Her Highness, The Sewing Machine, also went with us and this for the first time since Mme Stina joined the sToffen Madammen. This sewing machine, a birthday present for the oldest Mlle, is more in use by the youngest Mlle. And yesterday, these sToffen Misses came together to sew a little mobile phone pocket.

Meanwhile, presents appeared on the table. It was Secret Valentine! An initiative of one of the sToffen Madammen to get to know each other. 

Zelf had Mme Stina een creatie gemaakt voor An van Agi's Jewels. Het had wel wat voeten in de aarde gehad om een goed idee te zoeken. Veel tijd had Mme Stina niet meer (breisters gaan nu eenmaal niet zo snel als naaisters) en ze wilde echt wel een eigen creatie maken. En de kleuren, die moesten ook nog kloppen hè. Groen? Of toch rood? Keuze te over maar knopen moesten worden doorgehakt.

Mme Stina had made a creation for An of Agi's Jewels. It wasn't easy to found to right present for the right person. There wasn't much time anymore (knitters don't go as fast as sewers :-) and Mme Stina really wanted to make something unique. And beside, she also had to choose the colour. Green? Or red? A lot of decisions to be made!

De doorgehakte knoop - decision made!

Wil je deze ook eens zelf maken? Kijk dan op de website! De wol en handleiding zijn te verkrijgen!

En Mme Stina?

Die kreeg een snoezig vilten handtasje. En bij nader inzicht (letterlijk) zat het tasje nog vol met verrasingen: een leuk brei- en naaischriftje dat absoluut zal worden gebruikt voor Mme Stina's eigen ontwerpen. En een oorbellenkussentje met als kers op de taart 3 paar kleurige oorbellen (die de Mlle-tjes zichzelf onmiddellijk toegeëigend hebben - nu Mme Stina's gaatjes al jaren zijn dichtgegroeid)

Nele, nog eens een hele dikke merci! Ook van mijn beide Mlle-tjes!

And Mme Stina, she is very proud to present to you a daisy felten purse, together with a notebook to write down all her new ideas and some beautiful earrings (immediately shared by the Mlles).

Nele, a very big THANK YOU from Mme Stina and the 2 Mlles!  

Estlands kantbreien - Estonian lace knitting

Sinds enkele weken probeert Mme Stina nieuwe vaardigheden onder de knie te krijgen: ze volgt een cursus Estlands kantbreien.

Het verhaal hierachter?
In Haapsula, een Estlands kustdorp, had de Russische tsaar zijn buitenverblijf. De vrouwen in dit dorp maakten voor de dames van adel prachtige fijne gebreide sjaals. De verschillende steken en technieken zijn tot voor kort nooit neergeschreven maar mondeling overgedragen van moeder op dochter. In 't Wolwinkeltje in Leuven kan je deze technieken in de vingers krijgen.

Akkoord, het resultaat van Mme Stina is verre van om over naar huis te schrijven. Erg lang is haar kanten sjaal nog niet gevorderd: Mme Stina holt namelijk graag van het ene naar het andere breiproject. Maar zo'n mooie sjaal komt zeker op haar to do lijstje te staan (uitverkoren garen: het mooie "evergreen" lace garen van Schoppel Wolle, binnenkort ook te verkrijgen via de webshop).

Mme Stina's try out

on the to do list

Zoiets wil Mme Stina ook

 For some weeks, Mme Stina is working on some new skills: she's taking a class "Estonian lace knitting".

The story behind Estonian lace knitting:

In the little village Haapsula in Estonia, the russian tsar spends his summer holiday. The women of this village knitted fine lace scarfs for the aristocratic ladies. These techniques were passed on from mother to daughter but were never written down.

At "'t Wolwinkeltje" in Leuven, this class can be followed.

At the moment, the result is not very spectacular. As you know Mme Stina, she runs from one kniting project to another. So her try-out scarf is not very long. But her to do list is now extended with a beautiful lace scarf. The yarn is already choosen: it will be "evergreen lace yarn" of Schoppel Wolle. Keep on following this blog!

Moeilijkheidsgraad *** - Master Class

Mme Stina is meestal zeer plichtsbewust. Zo zal ze zelden aan een nieuw werkstuk beginnen als het vorige nog niet af is. Dat is een overblijfsel uit haar tijd als Mlle Stina, toen ze niet altijd even geduldig was. Gevolg: een lade met een rug- en voorpand zonder mouwen, halfafgewerkte sjaals en ga zo maar door.

Most times, Mme Stina is a very conscientious person. Rarely she starts a new piece of work before finishing the last one. A quality she picked up after years of impatience (as a little Mlle Stina) and a lot of unfinished work.

Nu heeft ze deze zichzelf opgelegde richtlijn naast zich neergelegd. Het sjaaltje van het vorig bericht is niet veel langer geworden. Het ligt momenteel onafgewerkt opzij.
Redenen in overvloed:

• de sneeuwval van vorig weekend, die de nodige kriebels deed ontstaan
• na al die jaren eindelijk een goeie handleiding voor het breien van Fair Isle jacquard (dank je wel KVLV)
• de prachtige wol van Shilasdair, die Mme Stina had meegebracht uit Rotterdam(hé, Mme Stina, is het geen goed idee om wol van Shilasdair te verkopen via je webshop?)
• en tenslotte een werkelijk prachtig patroon voor Noorse wanten

Last weekend she ignored this directive she gave herself. The little scarf of the last blog message didn't became any longer. At the moment it is placed aside unfinished.
Reasons are plenty:

• the snowfall of last weekend in Belgium
• after all this years, finally a good guide for knitting Fair Isle jacquard (thanks a lot KVLV)
• the beautifull yarn of Shilasdair, Mme Stina brought home from Rotterdam
• and finally a wonderfull pattern for Norwegian mittens



Zelfgemaakt, of nee, zelfgeverfd! Home made, eh homedyed!

Neen, deze keer niet zelfgemaakt. Of eigenlijk wel zelfgemaakt. Maar deze keer met zelfgeverfde wol.

No, this time nothing homemade. Or actually, it is handmade. But this time with yarn I dyed myself.

't Is niet de eerste keer dat Mme Stina haar wol zelf verft. Toen Mme Stina nog een mademoiselletje was heeft ze haar moeder eens grijze haren bezorgd door absoluut wol te willen verven met natuurlijke verfstoffen.

En natuurlijke verfstoffen: die vind je in de natuur. Dus trok Mlle Stina het veld/tuin in en kwam ze terug met bremtakken, ligusterbladeren en netels. Die moesten een tijdje in water "trekken" om de verfstof eruit te krijgen en daarna met fixeermiddel samen met de wol enige uren tegen het kookpunt aan sudderen. Smakelijk!

Het resultaat was lichtgrijze wol, grijsgroene wol, grijsgele wol, nog net geen 50 tinten grijs :-). Grijs dus!

It is not the first time, Mme Stina dyes the wool herself. Some time ago, Mme Stina was a Mlle Stina, she worried her mother a lot. She wanted to dye wool with natural colours.

Natural colours, they can be found in nature. So up in the garden Mlle Stina found some Juniper twigs, Ligustrum leaves and nettles. They had to soak in water to get the colour out of it. And then simmer at the boiling point together with the wool and fixative.

The result? Light grey, green grey, yellow grey, nearly 50 shades of grey!

Maar nu ging Mme Stina met echte kleuren verven: tijdens de handwerkbeurs in Rotterdam van eind oktober kwam het er eindelijk van. En het resultaat was wondermooi!

Er is een klein minpuntje: de kleuren zijn te vlekkerig naar de smaak van Mme Stina. Dus nieuw plan van aanpak: wol verven waarbij de kleurovergangen geleidelijker aan gebeuren. Da's de uitdaging voor de komende maanden!

Maar intussen genieten we van de polswarmers en is er nog genoeg over van de wol om een bijpassend sjaaltje te breien.

Willen jullie dit patroontje graag namaken in de wol van Mme Stina? 1 streng "Best of" is voldoende voor polswarmers en sjaaltje. En het patroontje krijg je er gratis bij. Neem eens een kijkje op www.mmestina.be.


But now, Mme Stina got the opportunity to dye wool with real colours. And the result was beautiful!

One minus: for Mme Stina the wool is too spotty. She prefers the colours changing more graduatly. Work to be done the following months!

In the meanwhile, she enjoys her new wrist warmers and there is still enough wool to knit a matching scarf.

Het nieuwe jaar al goed begonnen? How did you start 2013?

Mme Stina alvast wel!

Want ze is met haar wolverslaving nog een stapje verder gegaan. Intussen is haar eigen website en webwinkeltje een feit (kijk maar hiernaast) en vanaf nu verkoopt ze die prachtige kleurrijke lievelingswol ook aan andere wolverslaafden.

Benieuwd? Ga maar eens een kijkje nemen. Want Mme Stina stelt julie met heel veel trots voor :

Mme Stina

Mme Stina started very well!

Because she has taken her wool addiction a little step further. Her own website and webshop is "life" and from now on, all this beautiful yarn is for sale (for the moment only in Belgium).

Are you curious? Just take a look. Cause Mme Stina proudly presents to you:

Mme Stina

Het grotere werk - To the larger work

Enkele dagen vakantie en supermooie wol die de ogen uitsteekt. Dat had Mme Stina enkele dagen geleden in het vooruitzicht.

De wol: prachtige baby suri (soort baby alpaca) die ze enige tijd geleden had meegebracht van haar bezoek aan de handwerkbeurs van Rotterdam. En die ze absoluut voor zichzelf wilde gebruiken.

Het patroon: een vreemd in elkaar gebreid bolerootje van La Droguerie. Terwijl de 1ste streng al bijna opgebreid was, werd het duidelijk dat de mouwen in optie kwamen. Er zou nooit genoeg wol zijn. En als je iets meebrengt van een handwerkbeurs is een extra streng bijkopen nogal complex.
Resultaat: de halve mouwen mogen er best zijn.

A short holiday and some wonderfull yarn. For this Mme Stina was waiting a long time.

The yarn: beautiful baby suri (a kind of baby alpaca) she had brought some time ago from her visit to the hand craft market in Rotterdam. Yarn, she absolutely wanted to use for herself.

The pattern: a short cardigan, knitted together in a particular way, from La Droguerie. Using the first skein, it became pretty quickly obvious that there wouldn't be enough wool to knit the sleeves as well. And wool bought at a handcraft market is not easy to buy extra.

But the result is also pretty: the short sleeves are also nice.